Μα πού να πάνε....

οι Ιδέες,τα Γέλια,τα Χρόνια...
τα Όνειρα,οι Φίλοι,οι Αναμνήσεις....
τα Παιδιά,οι Ελπίδες συλλογίζομαι από το πρωί....
Χθές παραδέχτηκα την αδυναμία μου,μέτρησα τις προθέσεις μου,
επεξήγησα στον εαυτό μου ότι είναι μάταιο να συμμετέχεις σε μια ''παράσταση'' όπου δεν έχεις κανένα ρόλο.
Δεν ξέρω να καταστρέφω,δεν είμαι γι αυτό το στρατόπεδο...
Εικόνες τραγικές,παντού φωτιά,κυνηγητό,ασφυξία,σε σημείο να σε προδίδουν οι δυνάμεις σου...
Να βλέπεις παντού πέτρες από μάρμαρο,γυαλιά και φλόγες..
να μοιάζουν όλοι τόσο μεταξύ τους,λευκά πρόσωπα ανατολικού θεάτρου από το μαλόξ..
ποδοπάτημα για λίγο καθαρό αέρα...
Η ελξη και η απώθηση να λειτουργεί νομοτελειακά...όσο το απωθείς τόσο να το έλκεις....
Και σκέφτομαι σήμερα...
άφησέ το να συμβεί,να διαγράψει την πορεία του και στην καμπή του επάνω θα αρχίσει να φθίνει..
Άφησε αυτό που συμβαίνει να σε διαπεράσει,να σε μεταμορφώσει,να σε προάγει
αλλά προσοχή μην επιτρέψεις να σε αλλοιώσει....
Σήμερα στον πρώτο ιερό καφέ της καλημέρας το αποφάσισα...
Δεν θα πάνε πουθενά...
Εδώ θα μείνουν οι ιδέες,τα γέλια,οι χαρές,οι δοκιμασίες,οι ατυχίες,οι προσπάθειες..
Η έλξη και η απώθηση είναι παρούσα και σήμερα,όπως και κάθε μέρα,δεν μπορείς να απωθείς το προφανές...
ΕL...

Πριν το τέλος

Photo Mix Media by Pepey

Έχει περάσει τόσος καιρός και η πραγματικότητα έχει αλλάξει...
Για όλους μας αυτό το πέρασμα του χρόνου έφερε περισσότερες συνειδητοποιήσεις...
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και κανεις δεν μπορεί να προδικάσει τα τελικό αποτέλεσμα.
Η δική μου ματιά έχει εμπλουτιστεί με μια εκ βαθέων ανατροπή στα φαινόμενα.
Γρήγορες αναφορές είναι ότι...
έχουμε μεταφράσει την ζωή με οικονομικούς  όρους...
έχουμε εκλογικεύσει το συναίσθημα...
έχουμε χάσει την αίσθηση του κυκλικού χρόνου...
έχουμε αφαιρέσει από το μέρος το σύνολο...
έχουμε εφεύρει νέες δικαιολογίες...
έχουμε περικυκλωθεί από τις ενοχές και τον φόβο...
έχουμε λεκτικώς εξεγερθεί...
έχουμε πρακτικώς αφοπλιστεί..
έχουμε ξεγελαστεί,πλανηθεί,ξελογιαστεί...
έχουμε χαθεί στις αναμνήσεις....
έχουμε κολλήσει στο τί είμασταν...
έχουμε εγκαταλείψει το σήμερα...
έχουμε ξεχάσει το τώρα.....
έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες στο Σύμπαν...
έχουμε αποκλειστεί....
έχουμε απαξιωθεί...
έχουμε αποσιωπήσει....
έχουμε σχεδόν χαθεί....
Με αισιοδοξία κρατιόμαστε από τις εξελίξεις που δεν καθορίζουμε.
Τί έχουμε να κερδίσουμε σκέφτομαι  πριν το τέλος ;
Την ημέρα..αυτό έχουμε να κερδίσουμε..
Την κάθε μέρα που ζούμε μπορούμε να την κατακτήσουμε,αξιοποιώντας με όλες μας τις δυνάμεις,
με όλο μας το κουράγιο,με όλα μας τα ταλέντα..
κάθε μέρα μπορούμε να εκπληρώνουμε αυτό που νοηματοδοτεί την ζωή μας,
ότι συναισθανόμαστε,όσα ονειρεύομαστε,όσα μπορούμε και θέλουμε ...
Στην καθημερινότητα λοιπόν κερδίζεται η ζωή..
Η στιγμή πρίν το τέλος είναι η στιγμή μιας Νέας Αρχής...
Καλή σας Ημέρα...
Ξημερώνει η τελευταία Κυριακή του Οκτώβρη...
Κερδίσαμε ήδη μια Ώρα πίσω.....
We are running out of Time...
Act Now before it's too late....
EL...